Nasza historia

Lipiec 1982
plac budowy 1983
Pierwsze kroki

Historia naszej parafii nie jest długa, ale bogata. Jej początek związany jest z duszpasterstwem prowadzonym już od 1968 roku przez ks. Mieczysława Radziejewskiego, który był pierwszym rektorem ośrodka duszpasterskiego znajdującego się w kaplicy domu Sióstr Urszulanek Szarych przy ul. Chartowo.

Powstała w 1980 r. parafia Pierwszych Polskich Męczenników otaczała swoją opieką mieszkańców budujących się osiedli Lecha, Czecha, Rusa i Tysiąclecia. 1 lipca 1982 r. ks. Jan Twardy otrzymał dekret ks. abpa Jerzego Stroby, na mocy którego rozpoczął działalność duszpasterską wśród mieszkańców os. Rusa. W tej pracy pomagał mu ks. Józef Kamzol, pierwszy wikariusz parafii św. Łukasza.

Po otrzymaniu lokalizacji nowego kościoła, rozpoczęła się budowa kaplicy. 5 listopada 1983 r. nastąpiło uroczyste poświęcenie kaplicy, którego dokonał ks. abp Jerzy Stroba. Dzień ten stał się też datą ustanowienia Ośrodka Duszpasterskiego pw. św. Łukasza Ewangelisty, którego rektorem został mianowany ks. Jan Twardy. Kolejnym ważnym krokiem na drodze powstania parafii był dekret ks. abpa Jerzego Stroby z 16 grudnia 1983 r., erygujący parafię pw. św. Łukasza Ewangelisty od dnia 1 stycznia 1984 r., a także dekret z 19 grudnia powołujący ks. Jana Twardego na stanowisko pierwszego proboszcza parafii.

Październik 1985
kaplica w budowie wrzesień 1983 r.
Budowa Kościoła

W chwili powstania liczba ludności naszej parafii liczyła 8200 osób. Parafia należała wtedy do dekanatu św. Rocha w Poznaniu. Obejmowała swoim obszarem teren osiedla Rusa (niskie bloki i obydwie deski), a także pierwsze uliczki osiedla Zodiak oraz kilka domów przy ul. Majakowskiego (dziś abp. Dymka) i na Białej Górze.

9 października 1985 r. Urząd Miasta zatwierdził projekt budynku kościelnego, autorstwa inż. arch. Lecha Sternala i inż. arch. Henryka Marcinkowskiego, i wydał zgodę na budowę kościoła. Prace budowlane ruszyły szybkim tempem już na początku 1986 r.

1986
ołtarz w kaplicy czerwiec 1984 r
Wspólnota ludzka

Wraz z budową świątyni z cegieł zawiązywała się wspólnota parafialna. Składała się ona z powstających grup duszpasterskich: Wspólnoty Żywego Różańca, zespołów ministrantów i lektorów, kręgu rodzin, oazy młodzieżowej, biblioteki parafialnej. W 1986 roku ks. Arcybiskup przydzielił rozrastającej się parafii drugiego wikariusza. W 1989 r. miała miejsce pierwsza wizyta kanoniczna prowadzona przez ks. abpa Jerzego Strobę. Parafia powiększała się o kolejnych mieszkańców, zasiedlających nowo powstałe na jej terenie budynki. Mieszkańcy od samego początku z wielką uwagą i życzliwością brali udział w budowaniu parafii, zarówno w jej wymiarze materialnym (budowa kaplicy, a potem kościoła), jak i wspólnotowym (udział w grupach duszpasterskich i praktykach religijnych).

24 grudnia 1994
budowa kościoła lipiec 1989
Dom Boży

Pierwsza msza św. w nowym kościele została odprawiona o północy, 24 grudnia 1994 r. Był to ważny moment integrujący wspólnotę parafialną. Od połowy października 1995 r. wszystkie msze św. są sprawowane w nowej świątyni. Dopełnieniem procesu budowania parafii stała się uroczystość konsekracji nowego kościoła. Miała ona miejsce w dzień odpustu parafialnego, 18 października 1996 r. Konsekracji dokonał ks. abp Juliusz Paetz. Latem 1998 r. została rozebrana kaplica, która pełniła rolę kościoła przez ponad 14 lat.

Prace na terenie parafii były kontynuowane: w 2003 r. teren przykościelny został ogrodzony, pod koniec 2005 r. pojawiły się nowe schody przed wejściem do kościoła; później okna naszej świątyni zostały przyozdobione witrażami, zaś w roku 2010 odnowione zostało wnętrze kościoła (malowanie i wymiana oświetlenia). Zatem historia naszej parafii pisze się nadal - w murach świątyni i w ludzkich sercach.